مافی: داوری بیش از ۷ هزار صفحه پژوهش در جایزه سال سینمایی ایران
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۳۶۶۴۸
دبیر جایزه پژوهش سال سینمای ایران با بیان اینکه ۹۲ اثر به دبیرخانه این جایزه در هفت بخش‌گوناگون ارسال شده است گفت که مجموعاً در ۶ بخش، ۷۳۳۶ صفحه پژوهش داوری شده است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست خبری پنجمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این نشست امیررضا مافی دبیر این رویداد، مینو خانی عضو هیات داوری و قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی حضور داشتند.
پویا نظری که اجرای این مراسم را برعهده داشت ضمن خیرمقدم به اهالی رسانه ابتدا از قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که صحبت کند. وی با اشاره به تبریک روز دانشجو در سخنانی گفت: جلسه ما درباره جایزه پژوهش سال است که دکتر امیررضا مافی و همکارانشان زحمت کشیدند و برگ زرینی در حوزه پژوهش در سینما را رقم زدند.
وی ادامه داد: سازمان سینمایی به عنوان متولی سنیمای کشور وظیفه خود می‌داند از دوستان پژوهشگر در این عرصه و آثار برتر تجلیل کند و آنها را ببیند. در حقیقت از آنها بهره ببرد و ارج بنهاند. ما امسال در سازمان سینمایی برای بهره بردن از امر پژوهش و توجه به این امر ابتدا فراخوانی دادیم و از همه استادان صاحب‌نام و پژوهشکده‌هایی که در این عرصه فعالیت دارند، درخواست و مکاتبه کردیم تا اولویت‌های پژوهشی های خود را به ما بگویند.
آشنا افزود: بالای 200 اولویت خبرگان این عرصه به ما اعلام کردند. پس از جمع‌بندی به 36 طرح و سرفصل نهایی رسیدیم که فعلا تاکنون به 8 طرح مصوب رسیدیم. عموم این طرح‌ها به فروش فیلم های سینمایی ایران در خارج از کشور، اکران فیلم‌های خارجی در داخل کشور، نسبت سینمای ایران به حوزه اقتصاد، توجه فیلم‌های ایرانی به هویت ملی و دینی و... باز می‌گردد. تاکنون 10 جلسه شورای پژوهشی در سازمان سینمایی تشکیل دادیم و به جمع بندی خوبی رسیدیم.
معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: تلاش داریم تمام پژوهش‌هایی که در این چند سال اخیر در وزارت فرهنگ‌و ارشاد اسلامی انجام گرفته است، در سایت معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی بارگذاری کنیم تا همه هنرمندان و اهل علم بتوانند از آن بهره ببرند و برای پایان‌نامه‌ها از آن استفاده کنند. ناگفته نماند که ما به دنبال پژوهش‌های کاربردی هستیم تا نظری تا همه سینمای ایران و سنیماگران بتوانند از آن بهره ببرند.
پس از آن از پوستر پنجمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران با رونمایی شد.
در ادامه امیررضا مافی دبیر پنجمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران ضمن تشکر از اصحاب رسانه و مسئولان در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره این دوره از جایزه توضیح داد: جایزه پژوهش به همت مدیریت اسبق سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاسیس و تاکنون چهار دوره آن برگزار شده است. استادان بزرگوار دبیری دوره‌های گذشته را برعهده داشتند و من از همه دوستان که این سنگ‌بنای درخشان را در عرصه پژوهش‌های سینمایی که جای آن خالی بود، رقم زدند، تشکر می‌کنم.
وی ادامه داد: به نظر می‌رسید انفکاک سینما و حوزه پژوهش باید جایی پل می‌خورد که به همت دکتر حیدریان و اربابی اتفاق افتاد. آقایان بنی اردلان، ضابطی‌جهرمی، بختیاری و خانم دکتر راودراد دبیران دوره‌های گذشته این جایزه بودند که من از همه آنها سپاسگزارم و برای دبیران ادوار بعدی هم آرزوی توفیق می‌کنم.
دبیر پنجمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران با بیان اینکه جایزه پژوهش سال سینمای ایران قرار است به پژوهش‌های جاری در سینمای ایران بپردازد، مطرح کرد: این جایزه رویکردهای مصوبه در اساسنامه خود دارد و امسال این رویکردهای کلان اضافه به آن چیزی که مورد تاکید سازمان سنیمایی بود، اضافه شد؛ یعنی توجه به بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی و منشور دولت مردمی. سعی کردیم در انعکاس این دو خواسته و محورهایی که به پژوهشگران پیشنهاد می‌دهیم، داشته باشیم.
مافی افزود: جایزه پژوهش سال سینما در 7 بخش برگزار شد؛ طرح پژوهشی، رساله دکتری، پایان نامه کارشناسی ارشد، مقاله علمی، طرح‌نامه پژوهشی، جستار علمی و پژوهش بصری. مجموعا 92 اثر به دبیرخانه پنجمین جایزه پژوهش سال از طریق سایت جایزه واصل شد که شامل 36 مقاله علمی، 27 پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، 10 طرح پژوهشی، 8 طرح نامه پژوهشی، 5 رساله دکتری، 3 پژوهش بصری و 3 جستار علمی با دبیرخانه جایزه رسید که به لحاظ تعداد مقاله علمی در صدر بوده اما به لحاظ حجم پایان‌نامه‌های کارشناسی ارشد رتبه برتر را دارند.
وی با بیان اینکه مجموعا در 6 بخش، 7336 صفحه پژوهش داوری شده است، تصریح کرد: امسال اعضای شورای علمی و هیات انتخاب در هر دو مرحله انتخاب و داوری یکسان بودند. در دوره گذشته جایزه داوری در اشکال مختلفی برگزار شده بود چراکه جایزه پژوهش جشنواره‌ای ندارد و میان آثار منتشر شده و در دست انتشار دست به انتخاب می‌زد. امسال با مشورت شورای سیاست‌گذاری هیات داوری 7 نفره تشکیل دادیم. 38 اثر منتخب شدند و به داوری نهایی راه پیدا کردند؛ 5 اثر طرح پژوهشی، 2 رساله دکتری، 13 مقاله علمی، 1 جستار علمی، 1 پژوهش بصری، 12 پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد به مرحله داوری رسیدند. در مرحله داوری همه داوران 38 اثر منتخب را از 4 وجه محتوایی، شکلی، نگارشی و موضوعی با قدر وزن متفاوت رای دادند و برگزیدگان نهایی هر بخش را مشخص کردند.
مافی زمان اختتامیه این جایزه را در 29 آذر و مکان برگزاری را موزه سینمای ایران اعلام کرد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا حوادث اخیر در روند برگزاری خللی ایجاد کرده است گفت: غیر از اینکه تاحدودی به خاطر مشکلاتی که در اینترنت کشور ایجاد شد و منجر به کاهش سرعت ارسال آثار برای ما شد، مشکل دیگری برای روند برگزاری این جایزه رخ نداد. ما نیز به همین دلیل مهلت زمان ارسال آثار را که تا انتهای مهرماه بود را تا 10 مهر تمدید کردیم.
او درباره جایزه ویژه دبیر گفت با توجه به زحمات مستمر و تلاش‌های مرحوم دکتر ندایی در سینما، جایزه ویژه دبیر به نام مرحوم دکتر ندایی به یکی از برگزیدگان اهدا خواهد شد. ندایی معتقد بود که سینما چیزی جز جمع هنرهای دیگر نیست که در آن البته عکاسی تأثیر جدی‌تری دارد.
این مدرس فلسفه بیان کرد که متأسفانه همواره در ادوار گوناکون قبلی پژوهش به عنوان امر فرعی سینما دیده می‌شده است و هنرمندان چندان به اهمیت آن واقف نیستند و کار هنری خود را شهودی و اشراقی پیش می‌‌برند و پژوهش را امری دست و پاگیر می‌دانند. پژوهش در جامعه ما با فضای دانشگاهی و آکادمیک گره خورده است. در سال های اخیر در دانشگاه مدام به مقاله وزن دادیم که البته بخشی از این روند درست و طبیعی است اما برای برون رفت از این وضعیت و باز شدن دیگر روش‌های پژوهشی ما جستار علمی را نیز اضافه کردیم تا گونه‌های دیگر پژوهشی نیز در جایزه مورد استفاده قرار گیرد.
او بیان کرد که این پژوهش‌ها باید به نحو راهبردی به سینما کمک کنند. جایزه پژوهش سال ملی است و محدود به تهران نیست. اما موضوعات این جایزه کار معاونت فناوری و مطالعات سینمایی است که موضوعات مورد نیاز را به ما داده است. اما تلاش کردیم تا در این جایزه تنوع موضوعی را داشته باشیم. از تأثیر شبکه اجتماعی در مخاطب سینما گرفته تا اقتصاد سینما در کرونا. به نظرم تنوع موضوعی خوب و مهم بود اما به معنای این نیست که به غنای موضوعی رسیده باشیم. بلکه باید موضوعات و مسائل بیشتری وارد محورهای فراخوان برای آینده شود.
مافی گفت که بیشتر آثار ارسالی برای پایان‌نامه‌ها و رساله‌های دکتری هستند که نشان دهنده توجه دانشجو و استاد است، اما اثری که برای خود سینما پژوهش شده باشد کم است. از سینماداری و اقتصاد سینما گرفته تا دیگر موضوعات باید در پژوهش‌ها بیاید و با نظر به مشکلات و مسائل آنان طراحی شده باشد تا اثر مطلوب را داشته باشند.
او در پاسخ به خبرنگار تسنیم درباره اینکه آیا دانش‌آموختگی فلسفه دبیر در ضریب‌دادن به آثار نظری و فلسفی سینما اثر داشته است یا خیر، بیان کرد که این سؤال را باید داور حاضر در جمع، خانم دکتر مینوخانی پاسخ دهد. مینوخانی در جواب بیان کرد که بدون شک باید بگویم که هیچ اعمال نظر و سلیقه‌ای از سوی دبیر وجود نداشته است. مقصود ما در انتخاب اثر، این بوده که به ارتقای سینما کمک کند. هرگونه پژوهشی که بتواند به سینما کمک کند برای بهبود و رشد آن برای ما اولویت داشته است.
مافی نیز درباره نقش پژوهش‌های نظری و فلسفی سینما در بهبود و ارتقای سینمای ایران گفت: در همه سال‌هایی که مکتوباتی داشته‌ام، سینما را از دریچه علوم انسانی نگاه کردم و همواره بر نقش مهم آن تأکید داشته‌ام. فلسفه البته تأثیرگذار است اما برخلاف نظر دوستانی که بر نقش و ورود فلسفه در سینما و دخالت آن تأکید دارند معتقدم که فلسفه نباید در زیست طبیعی سینما وارد شود بلکه می‌تواند افق‌گشایی کند و نظرگاه ایجاد کند.
دبیر جایزه پژوهش سال سینما درباره انتخاب اعضای داوری گفت: در انتخاب اعضای شورای داوری چند نکته دارم یکی اینکه تلاش کردم داوران جوان باشند. تلاش کردیم تا صاحب اندیشه باشند و از دانشگاه‌های مختلف تهران نماینده داشته باشند و مناظر گوناگون داشته باشیم. از تعلیم و تربیت تا فلسفه و... برای شخص من پژوهش‌هایی که مبانی نظری دارند اهمیت بیشتری دارند اما در فرایند داوری جایزه دخالتی نداشتم.
برای اینکه سینما به جایگاه اول خود برگردد فقر نظریه‌پردازی داریم که آزار دهنده است کسی سخن نمی‌گوید و هیاهوی آن بر سینما سایه انداخته است. اندیشه کمرنگ شده و برای همین به رویدادهایی نظیر این جایزه نیاز داریم، تا فقدان اندیشه از بین رود تا به سینمای اصیل و روشنی که داشتیم برگردیم.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سازمان سینمایی جایزه های سینمایی سازمان سینمایی جایزه های سینمایی پنجمین جایزه پژوهش سال سینمای ایران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فناوری و مطالعات سینمایی توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی کارشناسی ارشد امیررضا مافی پایان نامه مقاله علمی برگزار شد پژوهش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۳۶۶۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سینما به روایت سینما/ دیوار میان پایتخت و شهرستان با «آپاراتچی» فروریخت
فیلم «آپاراتچی» مصداقی از پرداختن به سینمای مردمی است که در چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند؛ از مهم‌ترین ویژگی‌های این فیلم روایتی است که فضای خارج از پایتخت ارائه می‌شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، «من فقط یک فیلم‌سازم و تمام زندگی‌ام سینماست. سینما شغل من نیست، عشق منه.» این‌ها سخنان جلیل رشیدی است، شخصیت اول فیلم آپاراتچی، که برگرفته از شخصیت جلیل طائفی، یک عاشق سینما در دهه ۶۰ است؛ جلیل اگر چه شغلش نقاشی است، اما عشقش فیلم‌سازی است و حاضر است سختی‌هایش را هم به جان بخرد؛ فیلم آپاراتچی روایتگر دلبستگی‌های یک نقاشِ ساختمانِ عاشقِ سینما است که با اشتیاق تمام به تولید چند فیلم کوتاه موفق شده و در آرزوی ساختن نخستین فیلم سینمایی خودش است؛ به طور کلی در این فیلم با یک اثر درباره سینما و برای سینما روبه‌رو هستیم.
مسئله آپاراتچی مسئله سینما، مسئله بقا یا از میان رفتن سینما است، مسئله فیلم آپاراتچی به ظاهر محدود به یک دوره زمانی خاص و در عمل مربوط به همیشه تاریخ در این مرز پرگهر است و بر این اساس علی طاهرفر، کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه دو رویکرد اساسی در درون‌مایه فیلم آپاراتچی وجود دارد، اظهار می‌کند: رویکرد اول فیلم آپاراتچی هنر مردمی است و رویکرد دوم آن روایت دهه ۶۰، زیست و فرهنگ مردم تبریز در این دهه است که می‌توان گفت در دل همین هنر مردمی ادای دین به سینما نیز موضوعی نهفته است.
وی ادامه می‌دهد: موقعیت فیلم در ادای دین به سینما جزو موقعیت‌های نمایشی است که بیشتر کارگردانان دوست دارند در آن تجربه داشته باشند، چراکه یک عمر پشت دوربین به تجربه نشستند و می‌خواهند همین تجربیات را جلوی دوربین ببرند.
کارگردان فیلم آپاراتچی با اشاره به اینکه ایران همچون کشورهای دیگر نمایندگان زیادی برای نمایش فیلم در سینمادارد و این موضوع یک دغدغه فرهنگی برای سینماگران محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: گاهی در دل فیلم‌ها بسیاری از حقایق سینما ظهور و بروز پیدا می‌کند، به طوری که گاهی لحظات شیرینی را رقم می‌زند و گاهی نیز حقایق تلخی در آن است که نکات گفته نشده سینما را بیان می‌کند؛ در همین راستا این اتفاقات دست به دست هم دادند که من با رغبت به سمت آپاراتچی بیایم.
در «آپاراتچی»، تلاش برای ارائه هنر مردمی بودوی با اشاره به موضوع ادای دین به سینما می‌افزاید: وقتی که با یک موضوع خاص مواجه هستیم مخاطبان آن خاص خواهند بود و عام نیستند در همین راستا تلاش کردیم هنر مردمی را ارائه دهیم که مخاطب عام داشته باشد.
طاهرفر می‌گوید: دغدغه ما این بود که فیلمی با شاخصه‌ها و مولفه‌هایی را تولید کنیم که مخاطب عام را جذب کند تا افراد علاوه بر اینکه لحظات شاد، مفرح، شیرین و گاهی کمدی را مشاهده می‌کنند، هنگام خروج از سینما یک ارزش افزوده فرهنگی نیز به همراه داشته باشند، چراکه مخاطب در سبد فرهنگی خود یک فیلمی را انتخاب و هزینه اقتصادی کرده است در همین راستا حق دارد هنگام خروج از سینما حداقل از نظر مضمونی یک تعالی را در خود احساس کند.
وی در خصوص برخوردهای مردمی نسبت به فیلم نیز اظهار می‌کند: هنگامی که در عرصه غوغاسالاری فیلم‌های کمدی و گیشه‌پسند قدم می‌گذارید، کار دشوار می‌شود، اما به لطف خدا در هر کدام از مولفه‌هایی که بیان شد بازخوردهایی با تراز بالا و پایین از سوی مخاطبان دریافت کردیم که این بازخوردهای خوب انگیزه مضاعفی را برای ادامه دادن در این مسیر به ما داده است.
کارگردان فیلم آپاراتچی با بیان اینکه امیدوارم روزگاری به این نتیجه نرسیم که باید در بستر طنز چیزی را تعریف کنیم تا مخاطب به سینما بیاید، ادامه می‌دهد: ما باید در لایه‌های بیرونی، درونی، فرامتن و زیر متن مفهومی را بگنجانیم تا مردم به بهانه کمدی بودن فیلم بیایند و آن مورد را نیز دریافت کنند؛ از این‌رو امیدوارم روزی فرا برسد که ما در حوزه فیلم‌های غیرکمدی به جایگاهی برسیم که فیلم ما جزو انتخاب نخست تماشاچی‌ها باشد.
وی تصریح می‌کند: طی سال‌های اخیر اتفاقاتی رخ داده که سلیقه مخاطبان را بر مدار برخی کارهای ناصواب فرهنگی بنا گذاشتیم و این اتفاقی نامبارک و راه انحطاط سینمایی ما است، از این‌رو باید توجه داشت که معمولاً وقتی چنین اتفاقی می‌افتد هم سرمایه‌گذاران و هم تهیه‌کنندگان و به‌تبع آن در یک دراز مدت یا میان مدت کارگردانان و نویسندگان نیز به آن سمت خواهند رفت و تنها بر مبنای رسالت خود عمل نمی‌کنند؛ در همین راستا امیدوارم روز فرابرسد که با حمایت سازمان سینمایی و جریان سینمایی کشور شاهد آفرینش آثاری بهتر باشیم.
تنوع ژانرهای جشنواره فجر، از مهم‌ترین نکات آن بودطاهرفر می‌افزاید: جشنواره فیلم فجر امسال از همان انتخاب فیلم‌ها برای بخش نگاه نو و سیمرغ، طبقه بندی که اتفاق افتاد و جواب نهایی که برگزار کنندگان آن مبنی بر تکمیل جدول فیلم‌ها دادند که در وسط جشنواره نیز خیلی از منتقدین و کارشناسان عنوان کردند که عدالت سینمایی رعایت نشده، با فراز و نشیب زیادی همراه بود؛ در همین راستا باید گفت که حواشی جشنواره زیاد بود اما مهم‌ترین حسن آن وجود تنوع موضوعی قابل قبول سینمای اجتماعی، کمدی، سیاسی، ورزشی و حتی کودک و نوجوان بود.
وی با بیان اینکه ما گاهی اوقات مصلحت را فدای حقیقت می‌کنیم، می‌گوید: بسیاری از فیلمسازان دیگری بودند که باید در بخش سودای سیمرغ حضور پیدا می‌کردند، همه عوامل‌شان به چالش کشیده می‌شدند و یک رقابت پایا پای می‌داشتند اما این اتفاق نیفتاد؛ از این رو یقین دارم که سال بعد سازمان سینمایی یک تدبیری برای این موضوع خواهد داشت.
کارگردان فیلم آپاراتچی اظهار می‌کند: باید اعتراف کنم لطف خدا و شهدا بود که در اولین حضور و اولین فیلمم در بخش مسابقه رفتیم و سیمرغ نیز گرفتیم؛ همچنین خیلی خوشحالم که فیلمی با موضوع دهه ۶۰، جنگ، ترور، شهادت، نماز جمعه و هنر مردمی ساختیم.
وی با بیان اینکه دیوار بزرگ و حائلی که برای تولید فیلم میان شهرستان و پایتخت بود در حال کوتاه شدن است، ادامه می‌دهد: اتفاق بدی است که فیلمسازان شهرستانی بعد از یک، دو و حتی سه دهه بعد فضا برایشان فراهم شود تا فیلم بسازند، چراکه این باعث می‌شود خیلی از انرژی‌ها، پتانسیل‌ها و استعدادهایی که در شهرستان‌ها داریم رو به نابودی برود و گاهی نیز فنا می‌شوند؛ به طوری که شخص یا مسیر خود را عوض می‌کند و قلم و دوربین را زمین می‌گذارند یا امیدی به این سینما نخواهد داشت.
طاهرفر تصریح می‌کند: با رویکردهای امسال جشنواره فیلم فجر به آینده امیدوار شدم و امیدوارم که سازمان سینمایی سوره، فارابی و سازمان سینمایی در ادامه نیز اتفاقات خوبی را رقم بزنند.
تصویر، هنری اثرگذار استعلیرضا استادی بازیگر فیلم آپاراتچی نیز در گفت‌وگو با ایمنا با بیان اینکه از حضور خود در خانواده فیلم آپاراتچی خرسند هستم، اظهار می‌کند: هر هنرمندی دغدغه این را دارد که متفاوت‌تر از قبل باشد، در همین راستا این پروژه برای من یکی از بارزترین موارد بود و زمانی که کار پیشنهاد شد، کلیت فیلم را خواندم و با توجه به اینکه فیلمی روایی و روایتگر بخشی از هنر سینما بود با افتخار نقش پیشنهاد شده را قبول کردم.
وی ادامه می‌دهد: در بازخوردها بیان شد که آپاراتچی فیلم کمدی شریفی است که می‌شود آن را با خانواده دید، نمی‌گویم فیلم‌های دیگر خالی از شرافت بوده اما این فیلم با توجه به تحقیق و پژوهشی که آقای طاهرفر انجام دادند در این زمینه به طبع خود را نشان داده است چرا که وقتی یک کار خروجی یک تفکر و پژوهش باشد و درست چیده شود خروجی آن استقبال خوب مردم خواهد بود؛ از این رو فیلم خوب اقبال شده و نشان می‌دهد که فیلمساز توانسته کار خود را به درستی انجام دهد.
بازیگر فیلم آپاراتچی تصریح می‌کند: جشنواره چکیده و نتیجه کارهای تولید شده یک الی دو ساله هنرمندان است و در فیلم هنرمندان نیز می‌توانیم بازخورد شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و… را مشاهده کنیم.
وی افزود: هویت یک ملت در آثار هنری‌شان دیده می‌شود به همین خاطر من تمام کارهای تولید شده را خالی از این بحث نمی‌بینم و به مرزبندی شهرستانی و مرکزی زیاد قائل نیستم چراکه هر هنرمندی اگر کار قابل اعتنا برای تولید داشته باشد می‌تواند حرفی نیز برای گفتن داشته باشد؛ در همین راستا فیلم آپاراتچی هم از آن دسته کارهایی است که فیلمساز توانسته به نحو احسن کار خود را انجام دهد.
استادی می‌گوید: ساخت فیلم‌هایی همچون آپاراتچی می‌تواند بر فرهنگ یک کشور اثرگذار باشد چرا که اکنون یکی از هنرهای ارتباطی و تأثیرگذار، هنر تصویر است و باید بیشتر به آن اهمیت داده شود.
وی اظهار می‌کند: به وفور سوژه‌هایی همچون آپاراتچی در کشور و جامعه ما اتفاق افتاده است؛ در همین راستا پرداختن به شخصیت‌های هنری، قهرمانی، فرهنگی و… در قالب سینما، تلویزیون و مواردی از این دست می‌تواند بر افق فرهنگی و هنری کشور مؤثر باشد.
به گزارش ایمنا، آپاراتچی تازه‌ترین روایت سینما از سینما است که می‌توان آن را ادای دینی به این حوزه دانست اما آنچه این فیلم را از دیگر آثار مشابه در این زمینه متمایز می‌کند، پرداختن به سینمای مردمی است و تقابل آشکاری که این نوع از سینما با دو جریان تحجر و شبه روشنفکری دارد؛ فیلم سینمایی آپاراتچی در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر با استقبال مخاطبان مواجه شد و توانست سیمرغ بلورین و جایزه ویژه کارگردانی بخش نگاه نو را از هیئت داوران دریافت کند و در این راستا باید به این نکته توجه داشت آپاراتچی سعی داشته عموم مردم را به فیلم جذب کند و در این مسیر به موفقیت نیز دست یافته است.
کد خبر 748562
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟